Rusiyanın müdafiə naziri Sergey Şoyqunun Bakıya, Azərbaycanın xarici işlər naziri Ceyhun Bayramovun Moskvaya səfərləri, iki ölkə arasında formalaşmış geniş miqyaslı siyasi-iqtisadi, hərbi-texniki məsələlərin inkişaf etdirilməsi, regional təhlükəsizlik, Dağlıq Qarabağ məsələləri ilə əlaqədardır.

Rusiya bizim böyük qonşumuzdur və iki ölkə arasında müzakirə edilməli kifayət qədər məsələlər var. Qlobal siyasi müstəvidə olduqca sürətli dəyişiklikləri və Cənubi Qafqazda baş verən prosesləri nəzərə alsaq, həm siyasi-iqtisadi, həm də hərbi-texniki sahələrdə məsləhətləşmələrə, əməkdaşlığa zərurət yaranır.

Ələlxüsus, Tovuz istiqamətində ermənilərin təxribatlarından sonra, Rusiya tərəfindən təyyarə ilə silah daşınması, təxribatların məhz iki ölkə sərhəddində, transmilli logistik kəmərlərin keçdiyi ərazilərdə baş verməsi və digər məsələlərə aydınlıq gətirilməli idi. Səmimi danışsaq, Rusiyalı nazirin öz hərbi bazaları üçün tikinti materiallarının daşınması barədə verdiyi izahat ciddi qəbul olunmadı. Cənab Prezident onu qəbul edərkən, Vladimir Putinlə apardığı telefon danışığını və Azərbaycan xalqının narahatlığını bir daha qeyd etdi. Onu da nəzərinizə çatdırım ki, bütün aparılan piara, düşmən təbliğatına baxmayaraq aydın olur ki, ermənilərə elə bir ciddi silahlar veriməyib. Düşünürəm ki, Rusiya kifayət qədər Azərbaycan Ordusunun gücünə bələd olduğu və hərbi əməliyyatların başlanmaması üçün belə təbliğat aparır. Əslində onlar gözəl başa düşürlər ki, nə texniki təchizatına, nə də ki, döyüş qabiliyyətinə görə erməni ordusu, bizim ordumuzun qarşısında duruş gətirə bilməz.

Qardaş Türkiyə Silahlı Qüvvələri ilə birlikdə keçirilmiş geniş miqyaslı, real döyüş şəraitinə uyğun keçirilmiş hərbi təlimlər isə, bunu bir daha təsdiq etdi. Türk ordusunun gücünə hər kəs bələddir. Düşünürəm ki, Şoyqunun bu səfərindən sonra, gələcək davranışlarda müəyyən korrektələr olacaqdır. Azərbaycanın yeni xarici işlər nazirinin Moskvaya səfəri rəsmi xarakter daşıyırdı. Əvvəlki xarici işlər nazirinin səmərəsiz fəaliyyətindən sonra və bölgədə yaranmış yeni situasiya ilə bağlı, bir çox məsələlərə aydınlıq gətirmək lazım idi. Lavrovun,” danışıqlar formatının dəyişdirilməməsi ilə bağlı, yəni Qarabağın erməni icmasının danışıqlara cəlb olunmamasını” müsbət qiymətləndirirəm. Çünki Paşinyan hakimiyyətə gələndən sonra Qarabağ ermənilərini danışıqlara cəlb etmək üçün dəridən qabıqdan çıxırdı. Məhz buna görə danışıqlar prosesini pozdu. İki ölkə arasında imzalanmış 5 şərtdən ibarət “yol xəritəsinin” icrasının davam etdirilməsi, əlavə olaraq innovasiyalar üzrə əməkdaşlığın genişləndirilməsi də doğru addımlardır. Mətbuat konfransında Lavrovun, “ümidvaram ki, bir daha iki ölkənin sərhəddində belə toqquşmalar olmayacaqdır” sözləri isə, əsas verir ki, işğal olunmuş torpaqların azad olunması üçün, ermənilərlə yox, daha çox Rusiya ilə işləməliyik. Respublika Prezidenti İlham Əliyevin sözləri ilə desək, biz hücum diplomatiyasını intensivləşdirməliyik. İndiki beynəlxalq şərait, ölkəmizin hərbi, iqtisadi gücü, aparılan islahatlar,xalqın Ali Baş komandana verdiyi dəstək bunu şərtləndirir.

Tovuz hadisələrindən sonra 46 siyasi partiyanın birgə bəyanatla çıxış etməsi, ölkə daxilində və xaricində soydaşlarımızın keçirdikləri aksiyalar, dövlət Başçısına verilən dəstək, bunun isbatıdır. Ona görə də diplomatik fəallığı daha da artırmalıyıq, mövcud status-kvo ilə barışmazlığımızı hər addımda qabartmalıyıq. ATƏT-in Minsk qrupu başda olmaqla, bütün beynəlxalq təşkilatlar, Rusiya başa düşməlidir ki, indən belə turist səfərləri, mənasız danışıqlar qəbul edilməzdir. Münaqişə beynəlxalq hüquq çərçivəsində həll olunmalı, əks halda kənara çəkilməlidirlər. Düşünürəm ki, ölkəmiz real nəticəyə hesablanmamış heç bir danışıqda iştirak etməməlidir. Ümumilikdə isə, münasibətlərə aydınlıq gətirilməsi və gələcək əməkdaşlıq baxımından hər iki nazirin səfərlərini müsbət addım kimi qiymətləndirmək olar.